ნუ გამიწყრები,დედავ
ნუ გამიწყრები,დედავ, რომ აღარა ვარ ლაღი. ნუ გააგრძელებ ღელვას, მე აღარა ვარ ბარტყი. ნუ გამიწყრები,დედავ, რომ ასე გავჯიუტდი; ნუ შეგერევა სევდა, რომ ასე გაგიმრუდდი. ნუ გამიწყრები დედავ, არ გიზიარებ ნაღველს; ვიცი,რომ ეს გოდება დაგატყობს ნაიარევს. ნუ გამიწყრები,დედავ, რომ აღარ გიკრავ გულში და არ გეწყინოს,რომ არ გიყვები თუ რა მაქვს სულში. ნუ გამიწყრები დედავ, რომ ასე ჩავირაზე; ესრ მოიტანა ბედმა… მე აღარ ვაღებ კარებს. ნუ გამიწყრები დედავ, რომ აღარ გეფერები; მე ავი ელდა მეცა, არავის ვეკარები. ნუ გამიწყრები დედავ, რომ გაგიფრინდა შვილი; მე დამიბნელდა ხედვა, მაგრამ ფრთებს მაინც ვშლი. ნუ გამიწყრები დედავ, ჩემ გამო ამდენს დარდობ; მაგრამ იცოდე,დედავ, მხოლოდ შენ მიყვარხარ,კარგო!
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი